MARITA PAPARIZOU
Urodzona w Grecji, Marita Paparizou zadebiutowała na scenie operowej w Genui w roli Onaro we współczesnym wznowieniu opery "Arianny w Nasso" Porpory, po zdobyciu stypendium Fundacji Alexandra Trianti z ateńskiego Megaronu w 1999 roku.
Od tego czasu współpracuje z Grecką Operą Narodową, śpiewając wiele ról, w tym III Damę w "Czarodziejskim flecie", Maddalenę w "Rigoletcie", Fenenę w "Nabucco", Amastre w "Serse", tytułową rolę w "Orlando Furioso", Rosinę w "Il Barbiere di Siviglia", Isabellę w "L'Italiana in Algeri", Isolier w "Le Comte Ory" oraz tytułową rolę w "Carmen".
Nagrała dla Greckiego Radia Narodowego "El Amor Brujo" De Falli, którą to partię zaśpiewała ponownie w Thessalonica Megaron. Śpiewała również rolę Dydony w "Dydonie i Eneaszu" Purcella na Korfu.
Była zapraszana w całej Europie do wielu teatrów, takich jak Opera w Monte Carlo, gdzie śpiewała tytułową rolę w "Tancredi" oraz do wielu teatrów włoskich, takich jak Piza, Livorno i Trento śpiewając Arsace w "Semiramide". Jej wyjątkowa zdolność do śpiewania ról koloraturowych sprawiła, że ponownie zaśpiewała Rossiniego w Massy w roli Isabelli w
"L'Italiana in Algeri" oraz Smetona w Bilbao obok Anny Boleny June Anderson. Śpiewała także rolę Circe w "Telemaco" Glucka we współczesnym wznowieniu dzieła zarówno w Londynie (Sadler's Wells), jak i w Atenach (Herod Atticus Theatre), gdzie jej dramatyczną kreację porównywano do bohaterki Michaela Cacoyannisa.
Śpiewała rolę Marii w Marsylii w "Der Fliegende Holländer" z A. Jordanem, dając jej tym samym możliwość w Greckiej Operze Narodowej zaśpiewania obu ról Jezibaby i Obcej Księżniczki w tej samej produkcji "Rusałki" A. Dvoraka.
W 2009 roku jej debiut w Carmen w greckiej Larissie dał jej nagrodę "Produkcji Roku" przyznaną przez Greckie Stowarzyszenie Krytyków Teatralnych i Muzycznych.
W zakresie repertuaru barokowego współpracowała z Maestro Antonio Florio i Cappella della Pietà de' Turchini w serii koncertów w Hiszpanii z utworami Porpory oraz z Maestro Claudio Scimone najpierw w Théâtre des Champs-Élysées, z Ensemble Orchestral de Paris, a następnie w ateńskim Megaronie i na Veneto Festival z I Solisti Veneti.
Występowała również z wieloma orkiestrami, takimi jak Oxford Philomusica, London Philharmonia, Royal Philharmonic oraz Cameristi della Scala w ramach Wieczoru Galowego z operami związanymi z Grecją.
Płyta, na której śpiewa rolę Taurydy w "Ariannie w Krecie" Händla. z George'em Petrou i Solistami z Patras, została już wydana przez MDG, ciesząc się wielkim uznaniem krytyki i zdobywając wiele wyróżnień, w tym CHOC de la Musique. Jej najnowsza płyta solowa również zdobywaja doskonałe recenzje i nagrody.
Była zapraszana do śpiewania w koncertach operowych i oratoriach, w tym w "Messa da Requiem" Verdiego, "Mszy c-moll" Mozarta, "Te Deum" Brucknera, "Nelsonmesse" Haydna, "Stabat Mater" Rossiniego i Vivaldiego w Londynie (Cadogan Hall i Queen Elizabeth's Hall), Paryżu (Châtelet), Oxfordzie, Genewie, Atenach (obok Christophera Hogwooda) i Salonikach, a także często gościła na Festiwalu Muzyki Religijnej Patmos, śpiewając kantaty Bacha i Negro Spirituals.
Wyjątkowa elastyczność jej głosu pozwoliła jej zaśpiewać wiele utworów kompozytorów współczesnych, takich jak Respighi, Boulez, Vrondos, Antonio, Marangopoulos, Alice Kollias i wielu innych.
WALDEMAR KOŚMIEJA
fot. Filip Kowalkowski
Urodzony w Bydgoszczy, gdzie w 1985 roku ukończył Akademię Muzyczną. Jeszcze
w czasie studiów rozpoczął pracę w Filharmonii Pomorskiej jako koncertmistrz Capelli Bydgostiensis. Współpracuje z wieloma orkiestrami w kraju i za granicą – m.in.: Berliner Philharmoniker (od 1999), Orquestra de Palau de Les Arts Reina Sofia w Walencji (od 2007), Polską Orkiestrą Kameralną, orkiestrami: Sinfonia Varsovia, Sinfonia Cracovia, Sinfonia Helvetica, Berliner Barock Orchester, Vienna Consorcium. Jest założycielem i prymariuszem Kwartetu Pomorskiego, który koncertuje od ponad 20 lat w Polsce i w Europie. Jako solista i kameralista występował na wielu estradach świata – m.in.: w Japonii, Korei Południowej, Emiratach Arabskich, Brazylii i USA. Gra na włoskich skrzypcach z XVIII wieku nieznanego twórcy.
JOSE MIGUEL RODILLA
Urodził się w Llírii (Walencja), studiował klarnet, dyrygenturę i kompozycję w konserwatoriach w Walencji, Alicante, Rotterdamie (Holandia) i Mozarteum w Salzburgu (Austria). Brał udział w kursach mistrzowskich prowadzonych przez J. Collado, M. Gielena i A. Cecatto.
Swoją działalność jako dyrygent rozpoczął z Orkiestrą Konserwatorium w Murcji (1990-1996), z którą odbył tournée po Hiszpanii, Węgrzech i Portugalii, otrzymując w 1991 roku nagrodę "Young Conductor Prize" na X Międzynarodowym Festiwalu Orkiestr Młodzieżowych w Murcji. Ostatnio został nagrodzony przez Radę Miasta Llíria "Premio Jaume I 2020″ "Ciutat de la música".
Obecnie jest profesorem klarnetu w Conservatorio Superior de Música de Murcia, a także szefem jej Orquesta Sinónica, dyrektorem artystycznym niedawno powstałej MúVyN ENSEMBLE oraz profesorem założycielem Akademii Dyrygentury Orkiestrowej i Zespołowej DIESIS.
Jest głównym dyrygentem i dyrektorem artystycznym grupy muzyki współczesnej Concertus Novo, Orquesta Sinfónica de la Región de Murcia od jej założenia w 1996 roku do 2012 roku, wynosząc ją na wysoki poziom artystyczny. Występuje regularnie jako gościnny dyrygent w Filharmonii Hradec Králové w Czechach, dyrygował również tak prestiżowymi orkiestrami jak Praska Radiowa Orkiestra Symfoniczna, Israel Symphony, Sinfónica de RTVE, Comunidad de Madrid, Orquesta de Valencia, Sinfónica del Principado de Asturias, Orquesta de Extremadura, Gangeung Philharmonic (Korea Południowa), Toronto Philharmonia, Filarmónica de Buenos Aires, Istambul State Symphony, Rousse State Opera, Sofia Philharmonic, Baden-Baden Philharmonie, Beijing Symphony, Sinfónica Municipal de Caracas, Sinfónica Nacional de la Radio de Bucarest, Bohuslav Martinu Philharmonic, Moravian Philharmonic Olomouc, North Czech Philharmonic, Karlovy Vary Symphony, Aachen Symphony, Szeged Symphony, Bilkent Symphony w Ankarze, Xiamen Philharmonic, Filharmonia Kameralna im. Witolda Lutosławskiego w Łomży, Filharmonia Łódzka im. Artura Rubinsteina, Sinfónica de Monterrey, Filarmónica de Jalisco, Sinfónica de Santa Fe, Orquestra Camerata XXI "Ciutat de Reus", FVG Mitteleuropa Orchestra Udine, Orquesta de Cámara "Milano Classica", Orchestra da Camera Fiorentina, Sinfonica di Sanremo, Lake Como Philharmoniker, Sinfonica di la provincia di Lecco, Nacional do Porto, Metropolitana de Lisboa, Orquestra de Camera Cascais e Oeiras, Orquestra do Algarve, Filharmonia Częstochowska, Poznańska Akademia Symfoniczna, Kuzbass Symphony w Kemerowie, Sinfónica Nacional de Paraguay, Sinfónica de Bari, Orquesta de Cámara del Auditorio de Zaragoza-Grupo Enigma, Sinfónica de Castilla y León, Orchestre Bayonne, Sinfónica de la Radio de Bratislava i Orquesta Ciudad de Málaga. Dyrygował również m.in. zespołami chóralnymi Orfeón Pamplonés i Orfeón Donostiarra.
Maestro Rodilla jest regularnie zapraszany do dyrygowania podczas takich wydarzeń, jak prestiżowy Cesky Krumlov Festival (Czechy), Ravello Festival we Włoszech czy International Season w Teresa Carreño Theatre w Caracas. W 2011 roku dyrygował Orquesta Filarmónica de Buenos Aires, debiutując w Teatro Colón w stolicy Argentyny. W ubiegłym sezonie został również zaproszony do poprowadzenia wznowienia zarzueli El relámpago maestro Barbieriego w Teatro de la Zarzuela w Madrycie.
W swojej zawodowej karierze dyrygenckiej współpracował z solistami tej rangi co Shlomo Mintz, Joaquín Achúcarro, Michel Camilo, Sol Gabetta, Steven Isserlis, Pepe Romero, Stefan Dohr, Wolfgang Emanuel Schmidt, Ludmil Angelov, Javier Perianes, Tedi Papavrami, Konstanty Kulka, Bulent Evcil, Luis González, Iván Martín, Asier Polo, Leonel Morales, Guy Touvron, Carmen Linares, Jan Simon oraz regularnie towarzysząc tak ważnym wokalistom jak Ana María Sánchez, María José Montiel, Elisabete Matos, Ainhoa Arteta czy Steven Salters.
Jego repertuar operowy jest obszerny i obejmuje takie dzieła jak Carmen, Norma, La Traviata, L'elisir d'amore, Lucia de Lamermoor, Cavalleria rusticana, Pagliacci i Marina. Jego praca w produkcjach zarzuelowych takich jak La tempestad, La tabernera del puerto, La Revoltosa, Gigantes y cabezudos, La viejecita, Luisa Fernanda, El rey que rabió, La canción del olvido i El relámpago, przyniosła mu liczne wyróżnienia.
Występował w najważniejszych hiszpańskich teatrach i salach widowiskowych, a także w prestiżowych salach koncertowych w Europie, Azji i Ameryce.
Dokonał kilku nagrań pod szyldem RTVE, a także dla RNE, RTVE, Czeskiego Radia Narodowego, Rumuńskiego Radia Narodowego i Radia Słowackiego.
W dziedzinie pedagogiki prowadził kursy mistrzowskie i kursy dyrygenckie w Akademii Muzycznej w Poznaniu (Polska), na uniwersytetach w Walencji, Murcji, Almerii i Alicante, w Ateneo Paraguayo w Asunción w Paragwaju i wielu innych.
Brał udział jako juror w licznych międzynarodowych konkursach w dziedzinie wykonawstwa, pianistyki, dyrygentury orkiestrowej i innych.
Przyszłe angaże obejmują koncerty w Hiszpanii, Włoszech, USA, Argentynie, Meksyku, Czechach, Polsce i Serbii.
ORKIESTRA KAMERALNA FILHARMONII POMORSKIEJ CAPELLA BYDGOSTIENSIS powstała w 1962 roku. Zespół (początkowo Capella Bydgostiensis Pro Musica Antiqua) założył pierwszy długoletni dyrektor Filharmonii Pomorskiej - Andrzej Szwalbe. Capella bardzo szybko stała się jednym z czołowych polskich zespołów kameralnych. Twórczo realizowanym celem było kultywowanie dawnej muzyki polskich i obcych mistrzów renesansu i baroku. Obecnie w repertuarze Capelli Bydgostiensis znajduje się kameralistyka od baroku do czasów współczesnych.
Zespół prowadzili: Stanisław Gałoński (1962–1970), Włodzimierz Szymański (1975–1990), Karol Teutsch (1991–1992), Paweł Przytocki (1993–1994), Daniel Stabrawa (1995–2002), Mirosław Jacek Błaszczyk (2003–2005), Wiesław Kwaśny (2005–2007), José Maria Florêncio (2006–2015) i Kai Bumann (2016–2019). Od czerwca 2022 nowym szefem artystycznym zespołu został ceniony skrzypek, dyrygent i pedagog Piotr Pławner. Z zespołem współpracowali także wyśmienici soliści i gościnni dyrygenci: Ewa Podleś, Wanda Wiłkomirska, Roman Jabłoński, Gary Karr, Wieland Kuijken, Konstanty Andrzej Kulka, George Malcolm, Takao Ukigaya, Paul Esswood, Krzysztof Jakowicz, Waldemar Malicki, Tomasz Tomaszewski, Jan Stanienda i inni.
Capella Bydgostiensis wystąpiła na najbardziej znaczących estradach Polski i Europy – m.in.: w Filharmonii Narodowej w Warszawie, Konserwatorium im. Czajkowskiego w Moskwie, w Filharmonii Berlińskiej oraz Schauspielhaus, Schloss Mirabell w Salzburgu, Konzerthalle C.Ph.E. Bach we Frankfurcie nad Odrą, Pałacu Królewskim w Sztokholmie, El Escorial w Hiszpanii, w sali Radia Holenderskiego w Utrechcie, na Zamku Królewskim w Warszawie, w Auli Leopoldinum we Wrocławiu czy Filharmonii Lwowskiej.
Capella Bydgostiensis odbyła kilkutygodniowe tournée w Brazylii w latach 2010, 2011 i 2012. Orkiestra brała też udział w licznych prawykonaniach utworów, m.in. specjalnie jej dedykowanych, jak Beetholvena Cunha Suite Brasileira, którą zagrała pod batutą José Maria Florência.
Zespół wciąż podejmował się nowych wyzwań artystycznych. Prezentował cykle kantat Johanna Sebastiana Bacha, koncerty z udziałem młodych solistów, a także przeboje muzyki filmowej, musicalowej i rozrywkowej w nowych aranżacjach. Brał udział w licznych koncertowych produkcjach filmowych emitowanych w czasie pandemii na kanale You Tube Filharmonii Pomorskiej, m.in.: „Kolęda nocka” – w 40-lecie premiery z udziałem Krystyny Prońko, w nowych aranżacjach Adama Lemańczyka; „Mesjasz” Georga Friedricha Händla, gdzie wybrane fragmenty muzyczne zostały zilustrowane współczesnymi impresjami filmowymi przez Mateusza Buławę.
Capella Bydgostiensis ma na swoim koncie nagrania radiowe i telewizyjne oraz płytowe dla wytwórni polskich, holenderskich, hiszpańskich. Do ostatnich należą: Grażyna Bacewicz: Symphony for String Orchestra (NAXOS, 2014), z pianistką Ewą Kupiec, pod batutą Mariusza Smolija, Capella Bydgostiensis Przeboje 55-lecia (DUX, 2019), z największymi przebojami muzyki baroku i klasycyzmu, pod batutą Kaia Bumanna, z udziałem sopranistki Heleny Bregar, a także Pieśni Ignacego Jana Paderewskiego w opracowaniu Marcina Gumieli na głos i orkiestrę smyczkową (NAXOS, 2020), pod batutą Mariusza Smolija, z udziałem solistek: Aliny Adamski (sopran) i Agaty Schmidt (mezzosopran).
Zespół otrzymał liczne nagrody, wyróżnienia i odznaczenia. Wśród ostatnich wymienić należy: Fryderyk w kategorii najlepszy album polski za granicą (2015) i Medal Unitas Durat Palatinatus Cuiaviano-Pomeraniensis oraz nagroda za całokształt działalności od Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego z okazji 55-lecia zespołu (2017). W 2022 roku Capella Bydgostiensis obchodzi jubileusz 60-lecia.
