GRIGOR PALIKAROV
Grigor Palikarov ukończył National Music Academy w Sofii uzyskują tytuł magistra w specjalnościach: dyrygentura orkiestrowa, kompozycja, dyrygentura chóralna i fortepian. Kontynuował studia nad kompozycją podczas dwóch Summer Academies w Austrii z prof. Erichem Urbannerem (Wiedeń).
W latach 1998-1999 Grigor Palikarov debiutował na scenie National Opera and Ballet w Sofii. Od stycznia 2001 roku pracuje tam jako dyrygent wykonując bogaty repertuar operowy i baletowy współpracując z wybitnymi bułgarskimi solistami takimi jak: Ghena Dimitrova, Anna Tomowa-Sintow, Krassimira Stoyanova, Alexandrina Milcheva, Nadia Krasteva, Boiko Tzvetanov, Nickola Giuzelev.
Od 2005 roku piastuje również funkcję dyrektora artystycznego i dyrygenta Symphony orchestra – Pazardzhik, a od września 2008 roku został głównym dyrygentem “Classic FM” Symphony orchestra w Sofii.
Koncertował z wieloma wybitnymi solistami takimi jak członkowie Vienna Philharmonic: Albena Danailova (koncertmistrz), Wolfgang Schulz†, Franz Bartolomey, Dieter Flury, Robert Nagy, Svetlin Roussev (koncertmistrz Narodowej Orkiestry Radia Francuskiego), Glenn Dicterow (były koncertmistrz New York Philharmonic).
W ostatnich latach Grigor Palikarov jest zapraszany do wielu orkiestr, oper oraz na międzynarodowe festiwale w Bułgarii i poza jej granicami, między innymi do Niemiec, Austrii, Belgii, Francji, Włoch, Luksemburga, Macedonii, Grecji, Słowenii, Szwajcarii, Tajwanu, Rosji, Anglii, USA, Korei Pd. Grigor Palikarov dokonuje również wielu nagrań dyrygując Orkiestrą Narodową Radia Bułgarskiego. Niektóre jego nagrania zostały wydane na CD i DVD.
Oprócz dyrygowania Grigor Palikarov komponuje oraz występuje jako pianista solista z wieloma orkiestrami w Bułgarii. Jest laureatem wielu bułgarskich oraz międzynarodowych konkursów pianistycznych oraz kompozytorskich. Niektóre z jego dzieł były wykonywane na festiwalach oraz nagrane przez National Radio w Sofii.
EMANUEL SALVADOR
Urodzony w 1981 roku Emanuel Salvador występował jako solista i kameralista na całym świecie, m.in. St. Martin-in-the-Fields i Katedra Southwark (Londyn), Filharmonia w Uralsku (Kazachstan), Gulbenkian Auditório 2, Rivoli Theatre i Centro Cultural de Belém (Portugalia), Codarts’ Muziksaal (Rotterdam), Teatro Universitario UANL i Teatro Ocampo (Meksyk), Adana Symphony Hall (Turcja), Filharmonia Krakowska i Studio im. Witorla Lutosławskiego (Warszawa), Príncipe Filipe Hall i Centro de las Artes Escénicas y de la Música (Hiszpania), Filharmonie w Woroneżu i Krasnojarsku (Rosja), Kościół Św. Antoniego, (Rzym), Palatin Kulturzentrum i Fruchthalle (Niemcy), Manoel Theatre (Malta), Jiangxi Arts Centre (Chiny). Jest laureatem wielu nagród, między innymi: I nagroda na konkurach Isolde Menges (RCM), Beckenham Festival, Barbirolli Memorial i Wolfson Foundation Award; II nagrody na konkursie Jovens Músicos; nagrody honorowej na Júlio Cardona International Competition w Portugalii. Otrzymał stypendia Gulbenkian Foundation (2000-2003) oraz Camoes Grants (2008-2009).
W 1999 roku Emanuel Salvador ukończył Artave (specjalistyczną szkołę muzyczną) jako najlepszy uczeń. Uczył się u prof. Costa Santosa, Sergeia Aroutiouniana i Yakowa Marra. Następnie przeprowadził się do Londynu, gdzie uzyskał tytuł licencjata w Guildhall School of Music and Drama w klasie prof. Johna Glickmana oraz tytuł magistra w Royal College of Music w klasie dr. Felixa Andrievskyego. Studiował również u prof. Ulfa Hoelschera, Alberto Lysy, Vadima Brodskyego, Davida Takeno, Gerardo Ribeiro i Ilyi Gruberta.
Jako solista koncertował z Artave, do Norte, Clássica da Madeira; Çukurova State Symphony, Sinfonica UANL, Camara de Morelos and Mexican Radio Chamber Orchestra; Sinfónica de Brasília, Sinfônica da Bahia, Sinfonica do Espirito Santo; Dnipropetrovsk Symphony, Filharmoniach w Białymstoku, Lublinie, Opolu, Kaliszu, Filharmonii Sudeckiej i Polish National Youth Philharmonics; Rotterdam Ensemble, Orchestra da Camara Fiorentina, Voronezh Symphony, Krasnoyarsk Philharmonic, Pazardhzik Symphony, z orkiestrami w takich miastach jak: Thessaloniki, Nonesuch, Vitalis, Skolia, Morley College, Newbury Symphony i Nuova Amadeus, pod batutą Natalii Ponomorchuk, Byrona Fidetzisa, Adama Klocka, Marka Kadina, Juana Carlosa Lomonaco, Ferreiry Lobo, Carlosa Prazeresa, Roberto Beltrana, Grigora Palikarova, Philippa Bendera, Bogusława Dawidowa, Felixa Carrasco, Volkera Schmidt-Gertenbacha, Federico Garcia Vigila i Bartosza Żurakowskiego. Występował na festiwalach: Gaia International, Encontros da Primavera, Gaia (Portugalia), Proms in St. Judes and Ampthill (Anglia), International String Orchestra Festival (Malta), Winter Nights (Bułgaria), Eternal Spring Chamber Music Festival (Meksyk) and Guimaraes European Capital of Culture 2012. Niektóre z jego występów były rejestrowane przez Radio Portugalskie, Polskie Radio oraz Khabar TV (Kazachstan).
Dokonał prawykonania napisanego specjalnie dla niego koncertu skrzypcowego przez Joaquima dos Santosa, które miało miejsce we Włoszech i Portugalii. Premierowe nagranie tego koncertu zostało wydane w 2005 roku. Premiera innego napisanego dla Emanuela Salvadora koncertu skrzypcowego przez Karla Fioriniego miała miejsce w Rotterdamie, Portugalii i na Malcie, a została wydana przez Divine Art label i zebrała przychylne opinie krytyków.
Emanuel Salvador jest również wybitnym kameralistą. Brał udział w kursach mistrzowskich prowadzonych przez tria Bernard Greenhouse (Beaux Arts), Florestan i Peabody oraz kwartety Borodin, Takacs i Vellinger. Jest założycielem i członkiem Vianna da Motta Piano Trio, z którym koncertował w Anglii i Portugalii oraz nagrał płytę dla wytwórni Centro Atlântico. W 2003 roku stworzył duet z harfistą Ieuanem Jonesem, z którym koncertował w Anglii.
Po 10 latach piastowania funkcji koncertmistrza Orquestra do Norte w Portugalii (2005-2015) został koncertmistrzem Baltic Neopolis Chamber Orchestra w Polsce. Jako gościnny koncertmistrz Emanuel Salvador występował z Spanish National Orchestra, Filharmonią Szczecińską, Seoul Classical Players (Korea Pd.), European Young Musicians (Włochy).
Emanuel Salvador gra na skrzypcach, które są kopią Guarnerius del Gesu autorstwa lutnika Martina Schleske (Monachium, 2004), które otrzymał z pomocą stypendium Loan Fund for Musical Instruments.
