Trudno już wyobrazić sobie łomżyńskie obchody oficjalnych państwowych świąt bez muzyki orkiestrowej. MDK-DŚT i Łomżyńska Orkiestra Dęta od kilku już lat zapraszają mieszkańców Łomży do wspólnego śpiewania pieśni patriotycznych i wojskowych, tak więc Filharmonia Kameralna, żeby nie dublować programów tych koncertów, wykonuje z tej okazji polską muzykę wokalną i instrumentalną, dopełnioną repertuarem klasycznym i rozrywkowym. Jak co roku wejściówki na ten koncert rozeszły się błyskawicznie, a wśród uczestników nie brakowało również ludzi młodych, w tym rodziców z kilkuletnimi dziećmi, podkreślających, że nie ma lepszej możliwości do zachęcenia najmłodszych nie tylko do celebrowania takich wydarzeń, ale też rozkoszowania się muzyką. Okazji do tego podczas wtorkowego wydarzenia rzeczywiście nie brakowało, a odbywający się w ramach grantu „Kultura bez barier“, realizowanego przez Filharmonię Kameralną dzięki wsparciu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, w partnerstwie z Ministerstwem Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu, Fundacją Kultury bez Barier oraz niemieckim Institut für Bildung und Kultur e.V., koncert był – tak jak poprzednie koncerty integracyjne – uzupełniony o warsztaty muzyczne i plastyczne. Koncert był urozmaicony i z ciekawie zestawionym programem, dzięki czemu nawet słuchacze goszczący w filharmonii od święta nie tylko nie mieli powodów do narzekania, ale zyskali też niepowtarzalną okazję rozsmakowania się w muzyce przez duże M – są przykłady potwierdzające, że takie osoby stają się z czasem regularnymi bywalcami koncertów łomżyńskiej orkiestry; nie tylko tych okolicznościowych, ale również abonamentowych.
W charakterze uwertury zabrzmiał słynny Polonez Wojciecha Kilara z filmu „Pan Tadeusz”, ale w żadnym razie nie był to jedyny popis łomżyńskich filharmoników, bowiem w dalszej części koncertu w ich wykonaniu można było jeszcze usłyszeć żywiołowe Perpetuum mobile Bogusława Klimczuka, równie dynamiczny Taniec węgierski nr 1 Johanna Brahmsa, pełną zadumy Medytację z opery „Thaïs” Julesa Masseneta oraz ognistą polkę Unter Donner und Blitz op. 324 Johanna Straussa syna. Jako pierwsza zaprezentowała się publiczności, doskonale w Łomży znana z licznych koncertów z Filharmonią Kameralną, sopranistka Hanna Zajączkiewicz, wykonując emocjonalną wokalizę z filmu „Dziewiąte wrota”, również skomponowaną przez Wojciecha Kilara.
W Dniu Flagi Rzeczypospolitej Polskiej nie mogło też zabraknąć utworów najwybitniejszych polskich kompozytorów: Jerzy Karwowski zagrał więc na saksofonie sopranowym jeden ze swych licznych, popisowych numerów, Parafrazę na temat Etiudy op. 10 Fryderyka Chopina, zaś Hanna Zajączkiewicz przypomniała arie twórcy polskiej opery narodowej Stanisława Moniuszki, „Jako od wichru“ z „Halki” i Dumkę Zosi z „Flisa“; nie mogło też zabraknąć słynnej „Prząśniczki“.
Podobnie jak podczas marcowych koncertów, szkolnego i południowego w ramach programu „Kultura bez barier“, Jerzy Karwowski oczarował słuchaczy filmowym potpourri, wiązanką szlagierów srebrnego ekranu, z melodią znaną z „Ojca chrzestnego” na finał. Zmieniał w tym utworze saksofony, grając nie tylko na sopranie, ale również na tenorze, by w evergreenie „Hey Jude” The Beatles znowu wrócić do sopranu, a w ludowej, irlandzkiej polce Zuzanna zaskoczyć wykorzystaniem harmonijki ustnej. Jeszcze większą niespodzianką był kolejny utwór instrumentalny, bowiem dwie części „Jazz suite“ Lenniego Niehausa zagrał z orkiestrą kwartet saksofonowy łomżyńskiej Państwowej Szkoły Muzycznej I i II stopnia w składzie: Paweł Rogalewski (saksofon sopranowy), Maja Wronowska (saksofon altowy), Wiktoria Brzóska (saksofon tenorowy) i Marek Jankiewicz (saksofon barytonowy), złożony z uczniów Urszuli Gosk-Baranowskiej. W pierwszej części grali sami, w drugiej dołączył do nich Jerzy Karwowski we własnej osobie i jako tenorzysta – dzięki temu młodzi muzycy mogą zapisać w swych artystycznych CV wspólny występ z wybitnym wirtuozem, a publiczność miała zapowiedź tego, co już niedługo, bo 18 maja, wydarzy się podczas koncertu młodych talentów, dorocznej inicjatywy Filharmonii Kameralnej, umożliwiającej najbardziej utalentowanym uczniom szkół muzycznych wspólny z nią występ, co wcale nie jest takie oczywiste. Po koncercie wirtuoz-multiinstrumentalista nie krył słów uznania dla swych młodych koleżanek i kolegów, cieszył się również z tego, że łomżyńska publiczność domagała się jego kolejnego występu tak szybko po poprzedniej, bo marcowej, wizycie w grodzie nad Narwią. A ponieważ końcowa część koncertu miała już typowo rozrywkowy charakter, również Hanna Zajączkiewicz zaśpiewała coś lżejszego, Pieśń o Wilji z operetki „Wesoła wdówka” Franza Lehára, a jako drugi bis wykonała Czardasza Silvy z „Księżniczki czardasza” Imre Kálmána. Pierwszy i trzeci bis były już wyłącznie instrumentalne: musicalowy hit wszech czasów „Gdybym był bogaczem“ ze „Skrzypka na dachu“ Jerzy Karwowski zagrał oczywiście na klarnecie, zaś nieodwołalnym finałem okazało się, wykonane po raz drugi na życzenie publiczności,
„Hey Jude” kompozytorskiego duetu Lennon/McCartney. Co ważne w maju Filharmonia Kameralna im. Witolda Lutosławskiego zagra jeszcze aż cztery koncerty, w tym dwa z zupełnie odmiennym repertuarem podczas Nocy Muzeów 13 maja; warto więc zawczasu zarezerwować sobie czas na te muzyczne wydarzenia – tym bardziej, że na większość z nich jest wstęp wolny.
Fot. Wiesław W. Wiśniewski
Fot. Tomasz Pakuszewski
