Obecność tegorocznego Konkursu Chopinowskiego w mediach, szczególnie transmisje telewizyjne i internetowe sprawiły, że zmagania najbardziej utalentowanych pianistów z całego świata zelektryzowały niemal całą Polskę. Wiele osób, nie interesujących się dotąd nawet w najmniejszym stopniu muzyką klasyczną, z zainteresowaniem śledziły relacje z poszczególnych etapów konkursu, miało swoich faworytów i komentowało przebieg rywalizacji. Jedną z osób mających ogromny wpływ na tak duże zainteresowanie konkursem miał niewątpliwie współtworzący studio chopinowskie w TVP Kultura Paweł Kowalski.
– Uważam, że powinna być kontynuacja tego – podkreśla Paweł Kowalski – Nie tylko raz na pięć lat podczas konkursów, ale muszą powstać audycje, programy dla ludzi młodych, dla ludzi w każdym wieku, popularyzujące muzykę poważną i klasyczną w mass mediach, żeby nie była ona tylko i wyłącznie wydarzeniem sportowym raz na pięć lat.
Dlatego po zakończeniu konkursu ten jeden z najwybitniejszych polskich pianistów, koncertujący na całym świecie stypendysta  i jeden z najbardziej cenionych przez Witolda Lutosławskiego wykonawców jego koncertu fortepianowego, postanowił dalej popularyzować muzykę i dokonania Fryderyka Chopina w czasie solowych recitali. To kameralne koncerty, podczas których artysta nie tylko wykonuje ponadczasowe dzieła tego najwybitniejszego polskiego kompozytora, ale też opowiada o jego twórczości, demonstruje co ciekawsze partie i rozmawia ze słuchaczami.
– Taka była idea tego koncertu – mówi Paweł Kowalski – Będę miał kolejne takie koncerty w wielu miastach Polski, gdzie będę starał się łączyć dużo grania i mało, ale sensownego, mówienia o muzyce Chopina, żeby dotrzeć do ludzi, którzy niekoniecznie na co dzień mają  do czynienia z nim czy z muzyką klasyczną, ale najwidoczniej jest im to potrzebne – tak jak tutaj w Łomży.
W pierwszej części koncertu Paweł Kowalski nie mówił zbyt wiele, pozwalając za to w całej okazałości przemówić muzyce Chopina: Nokturnowi f moll op.55 nr.1, pięciu Preludiom z opusu 28., Fantasie- Impromptu cis moll op. 66 oraz Andante spianato i Wielkiemu Polonezowi Es dur op. 22. Po przerwie też królowały: Scherzo b moll op.31, pięć mazurków, w tym cis moll op.30 nr 4
i cis moll op.63 nr.3 walce cis moll op.64 nr 2 i Des dur op.64 nr 1 oraz Etiuda c moll op.10 nr.12 Etiuda Rewolucyjna. Po ostatnich dźwiękach tej jednej z najpopularniejszych i najbardziej rozpoznawalnych kompozycji Chopina rozpoczęło się spotkanie z publicznością. Młodzi ludzie, wśród których była liczna grupa uczniów Państwowej Szkoły Muzycznej w Łomży, kilkanaścioro maturzystów, uczestników kolejnej edycji projektu  „filharmonia/ostrożnie, wciąga!!!” oraz 50-osobowa grupy ze szkoły podstawowej w Małkini, chętnie zadawali artyście pytania, zainteresowani nie tylko twórczością Chopina, ale też samym Pawłem Kowalskim, dopytując o szczegóły jego kariery czy pozamuzyczne hobby. Z rozrzewnieniem i sympatią przysłuchiwali się temu dorośli słuchacze, stanowiący ponad połowę ponad 150-osobowej publiczności.
– Jestem bardzo pozytywnie zaskoczona, że jest tyle dzieci, w tym przyjezdnych spoza Łomży – ocenia muzykolog Elżbieta Leszczyńska. – Myślę, że dla popularyzacji Chopina i fortepianu bardzo dużo zrobił w tym roku Międzynarodowy Konkurs Chopinowski, zwłaszcza, że do jego obserwacji mogli włączyć się też internauci i bardzo się w to wciągnęli, a nasz gość dzięki konkursowi jest postacią jeszcze bardziej rozpoznawalną.
– Zawsze jest to ciekawa sprawa, kiedy po koncercie jest takie spotkanie z solistą – dodaje Wiesław Janusz Mikulski, meloman i poeta z Ostrołęki. – W ogóle te koncerty są bardzo ciekawe, przyjeżdżamy tu już od pewnego czasu, bo jak mówił Szekspir muzyka karmi dusze ludzkie – muzyka Chopina również!
Nie skończyło się jednak tylko na słowach i miłej rozmowie, bo chociaż w programie koncertu pozostał już tylko Wielki Polonez As dur op.53, to jednak przed nim pianista wykonał inny utwór.
– To jest jedyna orkiestra w Polsce z którą nie grałem – mówił Paweł Kowalski, zapowiadając wykonanie utworu niespodzianki, I części koncertu fortepianowego Witolda Lutosławskiego.
Mimo że zagrany bez towarzyszenia orkiestry zrobił on ogromne wrażenie na słuchaczach, tym bardziej, że artysta deklarował, że w przyszłości bardzo chętnie odwiedzi Łomżę ponownie, by tym razem zagrać już z łomżyńskimi filharmonikami.  Nie mogło więc obyć się bez bisu, którym okazało się Larghetto z Koncertu fortepianowego F-moll op. 21 Chopina. I mimo tego, że już w piątek następnego dnia solista musiał być w Gorzowie Wielkopolskim, by stawić się na próbie przed koncertem z orkiestrą tamtejszej filharmonii, chętnie spotkał się ze swymi fanami w foyer, rozmawiając, pozując do zdjęć oraz podpisując płyty i koncertowe programy. Rozmowa z młodym pianistą zaowocowała zaś kolejnym, tym razem już specjalnym bisem, bowiem na życzenie młodego muzyka Paweł Kowalski ponownie zasiadł za instrumentem, by dla kilku osób zagrać
Etiudę Rewolucyjną. Było to ogromne przeżycie nie tylko dla słuchaczy tego wyjątkowego wykonania, ale też samego artysty, przyznającego, że coś takiego spotkało go pierwszy raz w życiu i dlatego starał się wypaść jeszcze lepiej niż kilkanaście minut wcześniej podczas koncertu.

Wojciech Chamryk
Zdjęcia: Elżbieta Piasecka-Chamryk, Wiesław Wiśniewski