PIOTR SUŁKOWSKI
Dyrektor naczelny i artystyczny Warmińsko - Mazurskiej Filharmonii w Olsztynie; pierwszy gościnny dyrygent Signature Symphony Orchestra Tulsa OK (USA).
Posiada ogromne doświadczenie operowe, zdobyte w czasie wieloletniej pracy dyrygenta, a w latach 2006- 07 dyrektora artystycznego w Operze Krakowskiej oraz w Opera Wildwood Festival AR (USA), którego był dyrektorem muzycznym. Przygotował wiele premier operowych, w tym kilka prawykonań. Między innymi w 2007 r. podczas Festiwalu Muzyki Polskiej, w ramach obchodów Roku Szymanowskiego we współpracy z PWM dokonał światowego prawykonania nieznanej operetki K. Szymanowskiego Loteria na mężów czyli narzeczony nr 69. Zrealizowany przez P. Sułkowskiego w 2004 r. w Krakowie Gwałt na Lukrecji B. Brittena został uznany na Bydgoskim Festiwalu Operowym za najlepszy spektakl roku. Współtwórca Krakowskiej Opery Kameralnej, z którą zrealizował kilka produkcji. W latach 2008-09 pracował jako zastępca dyrektora Chóru Polskiego Radia w Krakowie.
Współpracuje z wieloma orkiestrami, a także zajmuje się pracą dydaktyczną zarówno na Akademii Muzycznej w Krakowie jak i w Bydgoszczy, gdzie prowadzi klasę dyrygentury. Od 1993 roku dyrygent orkiestry POSM im. F. Chopina w Krakowie, z którą we Francji realizował programy edukacyjne dla francuskiej młodzieży. Pomysłodawca i dyrektor artystyczny Festiwalu Barbakan, odbywającego się w okresie letnim w Krakowie. W 2008 roku, w ramach Festiwalu Rozstaje poprowadził jubileuszowy koncert na Rynku Głównym w Krakowie ze światowej sławy solistą – G. Zamfirem. Zrealizował nagranie z muzyką B. Chajdeckiego do serialu historycznego Czas Honoru.
W 2010 roku, w Pampelunie (Hiszpania), na zaproszenie Coro Premier Ensamble De La A.G.A.O, z okazji ich 20- letniego jubileuszu, przygotował premierę Carmen G.Bizeta wraz z Orquesta Sinfonica de Navarra. W 2010 zrealizował międzynarodowy projekt operowy Fidelio - ofiarom holokaustu - L.v. Beethovena, a przedstawione w kilku miastach w Polsce spektakle uzyskały bardzo dobre recenzje m.in. w prestiżowym, angielskim czasopismie Opera. W 2011 roku z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej odbył podróż koncertową do Hiszpanii, gdzie w Bilbao i w Pampelunie pod jego kierownictwem przygotowano spektakle Tosca G. Pucciniego. Rok później z tą samą orkiestrą oraz solistą E. Kunzem inagurował w Filharmonii Narodowej w Warszawie cykl „Wielkie koncerty fortepianowe”. W 2011 uzyskał tytuł doktora sztuki muzycznej.
W 2012 roku Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji powołała P. Sułkowskiego w skład Rady Programowej Radia Olsztyn. P. Sułkowski otrzymał wraz z orkiestrą Warmińsko – Mazurskiej Filharmonii nagrodę Prezydenta miasta Olsztyna „Statuetkę św. Jakuba” w dziedzinie kultura za rok 2012 za widowisko taneczno – muzyczne „Dziadek do orzechów” P. Czajkowskiego. W 2013 roku Warmińsko-Mazurski Klub Biznesu, za działalność artystyczną i popularyzowanie muzyki klasycznej wśród mieszkańców regionu Warmii i Mazur, przyznał P. Sułkowskiemu tytuł i statuetkę „Osobowość Warmii i Mazur” w kategorii kultura. Od 2013 członek Zarządu Zrzeszenia Filharmonii Polskich.
JACEK MIRUCKI
Jacek Mirucki urodził się w 1965 roku. Jest absolwentem klasy kontrabasu prof. Wenancjusza Kurzawy Akademii Muzycznej im. F . Nowowiejskiego w Bydgoszczy, którą ukończył w 1990 r. Edukację muzyczną kontynuował w Hochschule fur Musik und darstellende Kunst w Wiedniu pod kierunkiem wybitnego pedagoga i instrumentalisty – prof. Ludwiga Streichera. Był jego jedynym studentem w klasie o profilu kontrabasista koncertujący.
Pierwszy koncert z towarzyszeniem orkiestry symfonicznej Jacek Mirucki wykonał w 1983 r. Od tamtej pory wiele koncertuje w kraju i poza jego granicami ( m.in. w berlińskiej Schauspielhaus coroczne solowe występy ). Wielokrotnie brał także udział, jako solista i kameralista, w międzynarodowych festiwalach muzycznych w Polsce i Niemczech.
W swoim dorobku artystycznym posiada prawykonania dzieł Benedykta Konowalskiego : „Triplex Concerto „ ( prapremiera w kwietniu 1996 ), „Simfonia – Requiem”- pamięci ofiar promu „Heweliusz ( w piątą rocznicę tragedii na Bałtyku – 14 stycznia 1998r.) , „Simfonia Sacra”(prapremiera w lutym 1999r. ).
Jacek Mirucki jest laureatem Festiwalu Muzyki Rosyjskiej w Gdańsku (1985) oraz Międzynarodowego Konkursu Kontrabasowego im.F.Gregory w Kromeriz (Czechy, 1992 ). Współpracował, grając duety z artystami takimi jak:
- Bartłomiej Nizioł – laureat międzynarodowych konkursów skrzypcowych w Adelaidzie, Pretorii, Eurowizji w Brukseli, Paryżu oraz Konkursu im. H.Wieniawskiego w Poznaniu;
- Gary Karr – Jacek Mirucki jako jedyny polski kontrabasista grał w duecie z amerykańskim wirtuozem kontrabasu;
- Jarosław Żołnierczyk – koncertmistrz Orkiestry Kameralnej „Amadeus „ pod dyr. Agnieszki Duczmal.
- Klaus Lang – bas, solista Deutsche Oper w Berlinie.
Jacek Mirucki posiada unikatową kolekcję kontrabasów, w której znajdują się instrumenty takie, jak: Giacomo Zanoli zbudowany w 1751r.,Valentino de Zorzi z 1880r. oraz XVIII-wieczny włoski bass o wyjątkowym brzmieniu wykonany przez nieznanego lutnika. Od marca 2003 roku związany z Orkiestrą Narodową Singapuru. Jest także wykladowca w Nanyang Academy of Fine Arts, The Royal College of Music(London), Raffless Music College and National Institution of Education w Singapurze. Prowadzi klasy mistrzowskie w Azji i Europie.
RECENZJE:
(...) Jacek Mirucki w pięknym stylu udowodnił nam , że powierzone przez autora myśli muzyczne można było wyrazić tylko na kontrabasie (...)
O wykonaniu „Triplex Concerto „ w kwietniu 1996r. („Głos Koszaliński”).
(...)dokonał absolutnej emancypacji ,wyzwolenia kontrabasu z przypisanej mu roli w orkiestrze . Błyskotliwe kadencje, popisowe duety, karkołomne trudności dla kontrabasu brawurowo pokonywał Jacek Mirucki.(...)
O wykonaniu „Grand duo” G.Bottesiniego w pażdzierniku 1999r.(„Głos Koszaliński”).
(...)wielką wirtuozerią i muzykalnością wykazał się J.Mirucki w Koncercie h-moll G.Bottesiniego. Niezwykle pięknie brzmiał kontrabas , na którym grał(...)
O koncercie w Rzeszowie („Nowiny” , 20.02.2001r.)
(...)Genialna , lekko zabarwiona komicznie interpretacja B.Nizioła i J.Miruckiego wydobyła wszelkie smaczki i niuanse wyrazu, a także niebanalne szczegóły fakturalne: idealnie zsynchronizowane rozbierzne figuracje , nakładające się w obu partiach flażolety czy wielkie podwójne solo. Właściwa tylko mistrzom swoboda gry, ale i troska o najdrobniejszy szczegół dżwiękowy , a przede wszystkim zadziwiająca zgodność w kształtowaniu wysublimowanych odcieni wyrazu – to wszystko uczyniło kreację Nizioła i Miruckiego porywającą (...)
O koncercie w Opolu ( „Gazeta Wyborcza „ 22.02.2000r.)
(...)I tym razem pokazał on , co nieprzeciętny kunszt wykonawczy pozwala „wyczyniać” na tym z pozoru nieruchliwym instrumencie traktowanym solowo.Artysta zaprezentował opracowany przez siebie utwór (Wariacje N.Paganiniego nt. Modlitwy z opery „Mojżesz w Egipcie”G.Rossiniego) ukazując w nim swój „lwi pazur”.(...)
„Wirtuozi smyczka na Zamku” („Głos Szczeciński” , 16.02.2000r.)
(...)Prawdziwy popis wirtuozowskich umiejętności pokazał kontrabasista Jacek Mirucki ,który brawurowo wykonał „Wariacje „Paganinego,za co publiczność wynagrodziła go burzliwą owacją.(...)
O koncercie w Berlinie („Ruch muzyczny”, 20.01.2002r.)
Byla to rzadka okazja dla cypryjskiej publiczności,gdyż kontrabas nie jest często słyszany jako instument solowy .Artysta był nie tylko pełen życia na scenie, ale przede wszystkim doskonały technicznie i muzycznie. Palce jego lewej ręki tworzyły piękny, śpiewny dźwięk, a ręka trzymająca smyczek była lekka i swobodna. Mirucki posiada najwyższej klasy techniczne zrozumienie swojego instrumentu. Bycie znakomitym artystą to sztuka zaprezentowania swoich umiejętnosci w taki sposób, aby wszystko wydawało się pozornie niezmiernie łatwe. Jacek Mirucki posiada taką umiejetność(...). Pokaz technicznej wirtuozerii Jacka Miruckiego bylł znów najwyższej klasy w tym dziele ( o Wariacjach nt. Paganiniego). Flażolety brzmialy krystalicznie czysto(...).
O koncercie w Nikozji ( „Cyprus Weekly” , 18.11.2004 ).
