JAKUB JAKOWICZ
Gry na skrzypcach uczył się u swego ojca, Krzysztofa Jakowicza, pod kierunkiem którego studiował w Akademii Muzycznej w Warszawie. Był również ostatnim uczniem Tadeusza Wrońskiego.
Jest laureatem pierwszych nagród na konkursach skrzypcowych w Lublinie (1993), Wattrelos we Francji (1995) i Takasaki w Japonii (1999). W 2001 został jednym z trzech zwycięzców (obok wiolonczelisty i puzonisty) Międzynarodowej Trybuny Młodych Wykonawców w Bratysławie, organizowanej pod auspicjami Europejskiej Unii Radiowej i Międzynarodowej Rady Muzyki UNESCO. W 2002 otrzymał nagrodę Fundacji polsko-japońskiej dla najlepiej zapowiadającego się polskiego skrzypka młodej generacji. Jest także laureatem Paszportu "Polityki" za rok 2003. W 2007 został uhonorowany nagrodą "Orfeusz" podczas Festiwalu "Warszawska Jesień".
Jakub Jakowicz koncertuje od 11 roku życia. Grał ze wszystkimi czołowymi polskimi orkiestrami. Jego debiut w "Koncercie skrzypcowym D-dur" Piotra Czajkowskiego w 1994 z orkiestrami w Bydgoszczy, Krakowie i Szczecinie zaowocował kolejnymi zaproszeniami do występów z Sinfonią Varsovią i Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia. W 1998, na zaproszenie Krzysztofa Pendereckiego, grał na festiwalu imienia kompozytora w Krakowie, wykonując "Capriccio" per violino e orchestra pod batutą Jerzego Maksymiuka.
W 2001 artysta zadebiutował z Filharmonikami Monachijskimi pod dyrekcją Pinchasa Steinberga, wykonując "1. Koncert skrzypcowy" Karola Szymanowskiego. Od tego czasu występował jako solista z wieloma renomowanymi orkiestrami, takimi jak Orkiestra Filharmonii Narodowej, Orchestra del Maggio Musicale Fiorentino, Orchestra di Santa Cecilia Rome, Orkiestra Filharmonii Czeskiej, Orchestre de la Suisse Romande, Orquesta Nacional de Espana, Real Orquesta Sinfónica de Sevilla, Orquesta Filarmónica de Santiago, Orquesta Sinfónica de Valencia, Dresdner Philharmoniker, Philharmonisches Orchester Dortmund, Royal Stockholm Philharmonic, Orquesta Filarmónica de Gran Canaria, Orquestra Sinfônica do Estado de Sao Paulo.
Współpracował z takimi dyrygentami, jak Michail Jurowski, Yan Pascal Tortellier, Walter Weller, Heinz Walenberg, Kirill Karabits, Rafael Frühbeck de Burgos, Agnieszka Duczmal, Jan Krenz, Krzysztof Penderecki, Marek Pijarowski, Wojciech Rajski, Antoni Wit, Tadeusz Strugała, Tomasz Bugaj, Czesław Grabowski, Wojciech Michniewski, Marcin Nałęcz-Niesiołowski, Mirosław Jacek Błaszczyk, Jerzy Semkow, Jacek Kaspszyk.
Jakub Jakowicz jako kameralista gra w duecie z pianistą Bartoszem Bednarczykiem - wspólnie nagrali płytę "Subito" (Polskie Radio), "Beethoven Violin Sonatas" (Subito Records) oraz krążek z"Partitą" Witolda Lutosławskiego (CD Accord). Od 2006 jest członkiem Zehetmair Quartett, jednego z nielicznych zespołów, który kultywuje dziewiętnastowieczną tradycję grania utworów na kwartet smyczkowy z pamięci. Z Zehetmair Quartett koncertował m.in. w Filharmonii Berlińskiej, Konzerthaus w Wiedniu, Tonhalle w Zurychu, Wigmore Hall w Londynie, Santory Hall w Tokio. Płyta zespołu (wydana przez firmę ECM) z kwartetami smyczkowymi Béli Bartóka i Paula Hindemitha otrzymała nagrodę Diapason d'Or.
Ponadto Jakowicz występował z takimi muzykami, jak Heinz Holliger, Daniel Müller-Schott, Paul Gulda, Michel Lethiec, Hakan Rosengren, Ruth Kilius, Ursula Smith, Andrzej Bauer, Jan Krzysztof Broja, Bartłomiej Nizioł, Rafał Kwiatkowski. W 2009 rozpoczął współpracę jako pierwszy skrzypek z Lutosławski Quartet Wrocław. Od wielu lat tworzy też duet skrzypcowy z ojcem, Krzysztofem.
Od 2004 jest asystentem na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie.
Jakub Jakowicz gra na instrumencie włoskim, podarowanym mu przez Tadeusza Wrońskiego.
TOMASZ STRAHL
Jeden z najwybitniejszych polskich wiolonczelistów. Akademię Muzyczną im. Fryderyka Chopina w Warszawie ukończył w roku 1989 w klasie prof. Kazimierza Michalika. Jako stypendysta Rządu Austriackiego odbył roczne studium podyplomowe
w Hochschule für Musik und darstellende Kunst w Wiedniu u Tobiasa Kühne.
Laureat konkursów ogólnopolskich i międzynarodowych, m.in. I nagrody na V Międzynarodowym Konkursie Muzycznym im. Nicanora Zabalety w San Sebastian w Hiszpanii (1991). Otrzymał również nagrodę-stypendium Polsko-Japońskiej Fundacji JESC w roku 1994.
Wśród mistrzów batuty, z którymi artysta miał okazję współpracować, znajdują się m.in.: Andrzej Boreyko, Jan Krenz, Henryk Czyż, Philippe Entremont, Jerzy Maksymiuk, Wojciech Michniewski, Tomasz Bugaj, Marcin Nałęcz-Niesiołowski, Krzysztof Penderecki, Jerzy Salwarowski.
Od wielu lat prowadzi ożywioną działalność koncertową występując z takimi orkiestrami, jak: Sinfonietta Cracovia, Sinfonia Varsovia, NOSPR, Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Narodowej, Orkiestra Aukso, Filharmonia Sofijska, Orquestra Sinfônica
Municipal São Paulo (Brazylia) i in.
Tomasz Strahl występował m.in. w Schauspielhaus (Berlin), Brucknersaal (Linz), St. John’s Smith Square (Londyn), Art Center (Tel Awiw), Toppan Hall (Tokio), Auditori (Barcelona), Sali im. Glinki w Sankt Peterburgu, w Teatrze Wielkim w Warszawie oraz w Filharmonii Narodowej. Odbył liczne tournée po Japonii, Kanadzie, Hiszpanii. Ważnym wydarzeniem dla artysty było wykonanie Koncertu wiolonczelowego Witolda Lutosławskiego, w obecności kompozytora, pod dyrekcją Mirosława
Jacka Błaszczyka (1993). W 2005 roku Tomasz Strahl zaprezentował polskie prawykonanie II Koncertu wiolonczelowego Piotra Mossa na festiwalu Prawykonania (2005) z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia, z którą w 2006 roku zarejestrował odnaleziony Koncert Zygmunta Stojowskiego.
Dokonał wielu nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia i Telewizji Polskiej, a także dla CBC Radio w Kanadzie. Dyskografia artysty obejmuje nagrania dla Pony Canyon, CD Accord, Pavane Records, Gema Stereo, Polmusic, Acte Préalable oraz Sony Classics. Był trzykrotnie nominowany do nagrody „Fryderyk”, a w 2003 roku został jej laureatem.
Jest Profesorem Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie. Prowadzi także kursy mistrzowskie w Polsce, Holandii, Finlandii, Niemczech, Japonii i Ameryce Południowej. Zasiada w jury wielu krajowych i międzynarodowych konkursów wiolonczelowych.
Od roku 2012 bierze udział w promocji Wydania Narodowego Dzieł Fryderyka Chopina pod redakcją prof. Jana Ekiera, koncertując z utworami na fortepian i wiolonczelę w największych ośrodkach europejskich. Efektem współpracy artysty z
Wydaniem Narodowym jest również nagranie płyty z utworami kameralnymi Fryderyka Chopina (DUX), która otrzymała nagrody fonograficzne takich czasopism muzycznych jak „Scherzo” i „Pizzicato” oraz nominację do nagrody „Fryderyk”.
Artysta gra na instrumencie Leopold Widhalm, Norymberga 1778.
